NFU en COVID-19

De cruciale en unieke rol van de umc’s werkte maximaal tijdens de COVID-19 pandemie en daarna. De umc’s stonden aan de wieg van samenwerkingsverbanden, schaalden de zorg op waar mogelijk, gingen in gezamenlijkheid op zoek naar meer kennis over het virus en zetten zich in voor een optimale beschikbaarheid van zorgprofessionals. Dat doen en deden de umc's via verschillende initiatieven en organisaties:

• Onderzoeksprogramma over long-COVID/post-COVID: het programma richt zich op het vergroten en delen van kennis en expertise over post-COVID voor diagnose, behandeling en het optimaliseren van zorg voor de patiënten.
• Landelijk Coördinatiecentrum Geneesmiddelen (LCG): voor onder meer de centrale inkoop en het bijhouden van voorraden van COVID-19-geneesmiddelen, gecoördineerd door de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuisapothekers (NVZA)
• Landelijk Netwerk Acute Zorg & Landelijk Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding coördineerden de spreiding van patiënten over alle Nederlandse ziekenhuizen.
• Verbeterde gegevensuitwisseling: digitale patiëntinformatie reist efficiënt mee bij de verplaatsing van COVID-patiënten, in samenwerking met Registratie aan de bron en Twinn.
• Continuïteitsbijdrage (CB): zorgaanbieders kunnen een compensatie van de zorgkosten rondom COVID-19 aanvragen via Zorgverzekeraars Nederland (ZN).
• Vergroten beschikbaarheid van zorgprofessionals: acht maatregelen om op korte termijn met de volgende drie thema’s aan de slag te gaan: 1) herstel en behoud 2) passend werken en 3) het vergroten van het arbeidsaanbod. Met deze maatregelen wilden we de beschikbaarheid van zorgprofessionals aan het bed verhogen en flexibeler maken. Rode draad in alles, van plan tot en met toepassing, is de inspraak van zorgverleners zelf.

Ook hebben de umc’s de handen ineen geslagen voor COVID-onderzoek. De NFU richtte daarvoor de commissie CoCoN op. Die hielp om de honderden COVID-onderzoeken aan de umc’s te inventariseren, verbinden en prioriteren.